غزل

حرف دریا و گلاب عشق از مهتاب بود

صحبت دنباله مهتاب روی آب بود

حرف بوی آب بود و غلظت پروانه ها

خاطرات دور دستی از دل مرداب بود

من به خط سنگ ریزه روی امواج خموش

می نوشتم سینه ام از عشق تو بی تاب بود

سنگها در زیر دریا محو می گشتند و تو

گوش چشمت هم چو گوش دل میان خواب بود

من به امید وصال ماه و مهتابی دگر

سینه ام پر از غرور و قلب من سیراب بود

ادامه دارد.............

بهمن هشتاد و شش

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: